رئیس پژوهشکده مردم‌شناسی پژوهشگاه میراث فرهنگی گفت: خلیج‌فارس دیدارگاه تمدن‌های کهن است و بخش مهمی از تنوع فرهنگی و زیستی جهان را می‌توان در این حوزه فرهنگی مشاهده کرد.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری وزارت میراث فرهنگی، علیرضا حسن‌زاده گفت: بخش مهمی از میراث فرهنگی ایران شناخت فرهنگ اقوام و مردم است. وجود چاه‌های نفت، رفت‌وآمد اقوام و ملیت‌های مختلف آفریقایی، اروپایی، عرب، هندی و پاکستانی، بلوچ از دیرباز و موقعیت گردشگری، تفریحی و تجاری جزایر خلیج فارس و جزیره کیش در میان آب‌های نیلگون خلیج‌فارس، به عنوان منطقه آزاد تجاری تغییرات و تأثیراتی بر فرهنگ این منطقه گذاشته است.
حسن‌زاده شناخت فرهنگ این منطقه مهم را برای شناخت فرهنگ مردم خلیج‌فارس و جنوب کشور بسیار مهم و قابل‌مطالعه دانست و تصریح کرد: پژوهشکده مردم‌شناسی در راستای انجام این مهم با انجام پژوهش‌های گسترده در این راه گام برداشته است و به منظور حفظ آداب و رسوم و میراث فرهنگی ناملموس اقوام ایرانی، طرح تحقیقاتی مطالعه و مستندنگاری آیینی جزیره کیش از سلسله طرح های تحقیقاتی پژوهشکده مردم شناسی به انجام رسید.
جزیره کیش امروزه بیشتر با تصویری از فعالیت‌های اقتصادی به‌عنوان یک منطقه آزاد تجاری به ذهن متبادر می‌شود اما این جزیره فرهنگ بومی غنی دارد.
رئیس پژوهشکده مردم‌شناسیطرح تحقیقاتی مطالعه و مستندنگاری آیینی جزیره کیش از سلسله طرح های تحقیقاتی پژوهشکده مردم شناسی را در راستای اهداف کلان، راهبردی و کاربردی پژوهشگاه میراث فرهنگی گردشگری اعلام کرد که می‌تواند باعث افزایش شناخت و آگاهی ما از فرهنگ بومی و الگوهای فرهنگی خاص هر منطقه به‌خصوص جنوب کشور شود و برنامه‌ریزان اجتماعی را در برنامه‌ریزی‌های فرهنگی و اجتماعی برای بهره‌گیری از الگوهای بومی راهنما باشد و به طرح اطلس مردم‌نگاری سرزمین هم یاری رساند.
صدیقه فاتح کارشناس این طرح نیز در ادامه افزود: مردم بومی جزیره کیش باوجود همه تحولات اقتصادی این جزیره سنت‌ها و آیین‌ها و مراسم خود را همچون گذشته حفظ کرده‌اند اما با توجه به تغییرات اجتماعی و فرهنگی، باید این صورت‌های قدیمی و میراث فرهنگی ناملموس آن‌ها را ثبت و ضبط کرد.
اعظم موسوی مجری طرح نیز با تأکید بر اهمیت فرهنگ بومی به‌مثابه گنجینه انسانی و فرهنگی مناطق مختلف ایران، نتایج طرح یادشده را در راستای شناخت فرهنگ‌های موجود و زنده در خلیج‌فارس حیاتی و ضروری دانست.
میراث فرهنگی ناملموس، توسط یونسکو به عنوان همتای میراث جهانی یونسکو ترویج می‌شود و تمرکز عمده آن بر جنبه‌های ناملموس فرهنگ است. یونسکو در سال ۲۰۰۱ با انجام تحقیقی در میان کشورها و سازمان‌های مردم‌نهاد تلاش کرد تا توافق آنان برای ارائه تعریفی از میراث ناملموس و بستن پیمان‌نامه‌ای در این زمینه را به دست آورد که نتیجه آن کنوانسیون پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس بود که در سال ۲۰۰۳ به تصویب رسید.
میراث فرهنگی ناملموس به تولیدات و فرایندهای فرهنگی گفته می‌شود که با گذشت زمان و از نسل‌های پیشین باقی مانده‌اند. بخشی از دارایی‌های فرهنگی، محصولاتی ملموس مانند ساختمان‌ها یا کارهای هنری هستند. با این حال بخش‌های زیادی از فرهنگ به‌شکل ناملموس است مانند ترانه، موسیقی، رقص، درام، توانمندی، آشپزی، هنر صنایع دستی و جشنواره‌های گوناگون. اینها شکل‌هایی از فرهنگ به‌شمار می‌روند که که قابل ثبت و ضبط هستند ولی ملموس نبوده و قابلیت ذخیره در محل فیزیکی مانند موزه را ندارند ولی از طریق ابزارها و وسایلی که در آن‌ها به‌کار رفته‌اند قابل تجربه‌کردن هستند. این وسایل فرهنگی توسط سازمان ملل متحد گنجینه‌های بشری نامیده شده‌است.
به نظر شما کدام ویژگی تیم جدید مدیریت سازمان منطقه آزاد کیش دارای اهمیت بیشتری است
مشاهده نتایج
نظرات کاربران
ارسال نظر