عوامل موثر بر توسعه گردشگری در قرن بیست و یکم بعنوان بهرهگیری از فرصتهای تجاری ارزشمند در بخشهای خدماتی به ویژه گردشگری است. گفته میشود گردش مالی صنعت گردشگری جهان در این سده از گردش مالی بخش صنعت فراتر خواهد رفت و در چند سال آینده دست کم به ۲ تریلیون دلار خواهد رسید.
در این فرآیند، دستیابی کشورهایی که از جاذبههای وسیع گردشگری برخوردار هستند به یک درصد ارزش گردش مالی این صنعت، سالانه درآمدی حدود ۲۰ میلیارد دلار ایجاد خواهد کرد که برای اقتصادهایی نظیر اقتصاد ایران، این رقم قابل توجه است و میتواند تمامی فعالیتهای اقتصادی را تحت تأثیر قرار دهد.
با این وجود برای دستیابی به چنین درآمد قابل حصولی میبایست برنامهریزی جامعی صورت گرفته و سرمایهگذاریهای مناسب در زمینههای سختافزاری و نرمافزاری این صنعت صورت پذیرد. بررسی مقایسهای گردشگران داخلی و خارجی در این صنعت نیز بیانگر اهمیت این صنعت در توسعه اقتصاد داخلی کشورها است به گونهای که بر اساس آمار منتشره از سوی سازمان گردشگری جهانی، نسبت گردشگران داخلی به خارجی، نسبت ده به یک را نشان میدهد.
در همین راستا آثار مستقیم حاصل از صنعت گردشگری، با احتساب حدود ۶ درصد از GDP جهانی در این صنعت، نمایانگر تخصیص یک شغل از هر ۱۵ شغل به این صنعت در آیندهای نزدیک بوده و در صورتی که آثار و منافع غیرمستقیم نیز مد نظر قرار گیرد حدود ۱۰ درصد از GDP جهان و یک شغل از هر ۹ شغل در این صنعت ایجاد خواهدشد.
با وجود اهمیت بیبدیل صنعت گردشگری در توسعه و شکوفایی اقتصادی، سیاستگذاریهای مناسبی در خصوص ارتقاء آن در کشورمان صورت نپذیرفته و عمده تلاشهای مربوط به توسعه صنعت گردشگری در دهههای اخیر، معطوف به رهیافتهای تشویقی و تبلیغاتی و یا به عبارتی تقاضا محور بوده اند. در این راستا بیشتر هدفگذاریها و وضع دستورالعملهای اجرایی معطوف به خصوصیسازی واحدهای اقامتی، تبلیغات جهانگردی، آموزش نیروی انسانی، سیاستهای تشویقی ساخت تأسیسات ایرانگردی و جهانگردی، تخفیفهای مالیاتی و… بوده که بیشتر جذب تقاضا را مد نظر قرار داده است، در حالی که چالشهای پیش روی این صنعت، نه تنها استحکام و تداوم بیشتر سیاستهای جانب تقاضا را طلب میکند، بلکه سیاستگذاری ابعاد عرضه و سازماندهی ساختار فعالیت بنگاهها را میطلبد.
امروزه گردشگری به عنوان یکی از مهمترین صنایع توسعه ی پایدار، فرصت بزرگ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی برای کلان شهرها و مادر شهرهای جهانی به وجود میآورد. رقابت در جهت توسعه ی پایدار گردشگری با توجه به ارائه نیازهای گردشگران، در کنار تقویت مشارکت بخشهای خصوصی و شهروندان در رفع این نیازها باید مورد اهمیت و برنامه ریزی مدیریت اجرایی گردشگری شهری قرار گیرد.
گردشگری مجموعه و نظامی از عناصر به هم پیوسته میباشد که در تمامی مراحل با هم در تعامل میباشند. از جمله این عناصر، زیرساخت ها میباشند که از نقشی حیاتی در فرآیند گردشگری و توسعه آن برخوردارند. آنچه که در توسعه زیرساخت ها قابل توجه است، استفاده جامعه میزبان از این تسهیلات است. بدین گ ونه توسعه گردشگری منجر به توسعه فرابخشی در جامعه میزبان بخصوص جوامع شهری شده و میزان رضایت از زندگی مردم بومی را افزایش میدهد، در واقع، کاربردهای چن منظوره زیرساختها در گردشگری میتواند به پرداخته هزینه زیرساخت ها که منافع اقتصادی- اجتماعی گردشگری را در بر میگیرد یاری رساند. تسهیلات و تجهیزات گردشگری عامل جذب گردشگر به شهر نیست اما به عنوان یکی از زیرساختهای مهم گردشگری مطرح میشود و نقش مهمی در افزایش ماندگاری و رضایت گردشگران دارد. امروزه این زیرساخت ها نقش ممتازی در گردشگری دنیا ایفا میکند. مهمترین این تسهیلات، مراکز اقامتی- پذیرایی، حمل و نقل و وسایل ارتباطی، تبلیغات و فرهنگ میباشد که به همراه جاذبه ها میتوانند باعث رونق گردشگری منطقه شوند.
به نظر شما کدام ویژگی تیم جدید مدیریت سازمان منطقه آزاد کیش دارای اهمیت بیشتری است
مشاهده نتایج
نظرات کاربران
ارسال نظر